Tego kościoła już nie ma

Była to świątynia orientowana, ołtarz usytuowany w kierunku wschodnim, o konstrukcji zrębowej, polegającej na tym, że ściany są wnoszone z poziomych bali, połączonych w narożnikach.

W ołtarzu głównym znajdował się tryptyk (ołtarz wraz z dwoma bocznymi skrzydłami). W środkowym polu umieszczono figurę Marii, naturalnej wielkości. Na skrzydłach znajdowały się malowidła na złotym tle przedstawiające na jednej stronie - nawrócenie św. Pawła i jego stracenie, na drugiej – św. Piotra na morzu i jego ukrzyżowanie.

Na rewersie (odwrotnej stronie) jednego ze skrzydeł przedstawiono Marię, a drugiego – późnogotycki motyw dekoracyjny.

W kościele znajdował się również późnogotycka rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego. Ozdobą kościoła był obraz ”Matka Boża w ogrodzie” zwanym „Ogrodem mistycznym”, pochodzącym z ok. 1450-1460 r.

 1 lutego 1942 r. kościół spłonął. Ogień pochłonął archiwa całe wyposażenie kościoła. Nie udało się uratować ksiąg metrykalnych oraz dokumentów księgowych parafii. Zachowały się naczynia liturgiczne i ornaty, które były przechowywane na plebanii. W pierwszym okresie po pożarze nauka religii, pierwsza komunia oraz śluby odbywały się na plebanii.

Tymczasową siedzibą parafii była gospoda należącą do dóbr dworskich, znajdująca się w centrum Bzia. Z siedziby tej korzystali parafianie aż do 2016 roku, czyli przez 73 lata.

Źródło: Dzieje Parafii św. apostołów Piotra i Pawła na tle historii Ziemi Pszczyńskiej