Zgłoś komentarz do moderacji

"Co tak naprawdę dzieje się w państwie Narzędziem władzy Kaczyńskiego jest rozdawanie stanowisk w zarządach spółek Skarbu Państwa. Omijając ustawy antykominowe, kupuje za miliony pełną konformizmu lojalność. To samo zresztą dotyczy wyborców. Polityka socjalna, którą PiS chce się tak chwalić, polega na wpychaniu do kieszeni pieniędzy tym, których Kaczyński podejrzewa, że będą na niego głosować. Tymczasem połowa gmin w Polsce nie posiada żłobka, a plama biedy w Polsce nie jest mniejsza, niż była przed ośmiu laty. Nieprzejrzystości mechanizmów rządzenia towarzyszy też coraz większa mgła otaczająca wielkie przekręty dokonywane w kręgu władzy – nieudolną walkę z covidem, setki tysięcy wiz czy transfer ukraińskiego zboża. Mimo raportów NIK i doniesień prasowych afery spycha się pod dywan. Kaczyński i PiS w takich wypadkach idą w zaparte, a winy dopatrują się zawsze u innych: w Brukseli, Berlinie, a ostatnio w Kijowie. Osiem straconych lat Jarosławowi Kaczyńskiemu przez osiem lat rządów nie udało się swoich ambicji politycznych opakować choćby złudzeniami sukcesu – nadziejami na mieszkanie dla młodych czy budową polskiego autorytetu na scenie międzynarodowej (stało się wprost przeciwnie i jest się czego wstydzić). Maskowaniu, o co naprawdę chodzi w jego rządach, służy okupowana przez działaczy PiS telewizja publiczna. Służy też wykup prasy lokalnej przez Orlen. Pisowskie media są niczym więcej jak tubą Kaczyńskiego. Jego „charyzma” polega na umiejętności prowokowania antagonizmów społecznych i kreowania wizji wroga. Temu służy mowa nienawiści, którą opanował do perfekcji. Do niechwalebnej historii przejdą z pewnością jego nienawistne słowa o Polakach gorszego sortu. Za nim stoi chór takich ludzi jak Przemysław Czarnek, który kwestionuje fundamentalne europejskie i ludzkie wartości („Skończmy słuchać tych idiotyzmów o jakichś prawach człowieka”). To, że jest on ministrem edukacji, zakrawa na perwersję." *rp.pl