Jan Badura

ur. 27.06.1895, zm. 02.02.1962

ur. 27 VI 1895 r. w Raciborzu. Tam też ukończył szkołę podstawową i średnią. W czasie wojny przebywał na robotach przymusowych w głębi Rzeszy. Więzień obozów koncentracyjnych w Lichtenbergu i Oranienburgu. Po II wojnie światowej, związany z Zakładem Elektrod Węglowych w Raciborzu, zaczął rzeźbić i malować. Jako tworzywa artystycznego używał elektrod węglowych. Tematem jego prac był prosty człowiek. Portrety, które wykonywał są mistrzowskie, zwłaszcza gdy portretował swoich współpracowników. Badura i jego prace budziły zainteresowania nie tylko w kraju, ale także poza granicami np. w ZSRR, Chinach i Indiach. Specjaliści z Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie podkreślali talent samouka, jego wyczucie formy. Twórczość Jana Badury pozytywnie opiniował prof. Popławski. Artysta zmarł 2 II 1962 r. w Raciborzu.

Benedykt Motyka