Co robić, kiedy dziecko ucieknie z domu?
Żaden rodzic nie chciałby znaleźć się w sytuacji dramatycznej niepewności o losy dziecka, które uciekło z domu. Tego typu zdarzenia, zwłaszcza w czasie wakacji, nie należą do pojedynczych przypadków. Większość zaginionych odnajduje się do 14 dni po zaginięciu. 95 proc. dzieci trafia z powrotem do swoich domów w ciągu pierwszych 7 dni.
Ucieczka z domu - trudny czas dla dziecka i jego rodziców
Powody ucieczek są różne - to może być kłótnia z rodzicami, ale też zawód miłosny, brawura czy chęć popisania się przed rówieśnikami. Czasem to forma protestu, potrzeba zwrócenia na siebie uwagi - powodów, dla których nieletni decydują się na ucieczkę z domu są dziesiątki.
Przebywanie "na gigancie" w okresie wakacyjnym daje większe możliwości znalezienia noclegu i pożywienia - łuciekinierów padają warzywa i owoce z ogródków działkowych. - Podczas wakacji znacznie łatwiej nawiązuje się też kontakty z rówieśnikami, łatwiej ukrywa się przed organami ścigania i szybciej znajduje osoby, które można okraść. W ten sposób zaczynają się problemy młodych ludzi z prawem - policjanci opisują schemat działania młodych ludzi.
Funkcjonariusze podejmują temat ucieczki z domu w trakcie różnego rodzaju spotkań z dziećmi i młodzieżą. - Zagrożenia, jakie czyhają na dziecko lub nastolatka pozbawionego opieki, to częste tematy rozmów, jakie prowadzimy z uczniami - wyjaśnia policja. Funkcjonariusze informują nieletnich, z jakimi konsekwencjami wiąże się naruszenie przez nich prawa. Przed sądem rodzinnym i nieletnich można stanąć za wagary, palenie papierosów, ucieczki z domu.
Niezwykle istotne jest, by temat był podejmowany również przez samych rodziców. - Opiekunowie powinni pamiętać, że powrót dziecka po ucieczce to nie powód, by go ukarać, ale szczerze ze sobą porozmawiać i ustalić rozwiązania na przyszłość.
Co robić, gdy Twoje dziecko uciekło z domu:
- natychmiast zgłoś zaginięcie Policji - zabierz ze sobą zdjęcie zaginionego dziecka. Jeśli to jedyne zdjęcie, jakie posiadasz nie zostawiaj go w komendzie. Wcześniej idź do najbliższego fotografa. On zrobi reprodukcje (także z dokumentów, bez konieczności ich niszczenia). Przypomnij sobie, jak Twoje dziecko było ubrane, czy ma jakieś znaki szczególne, które go wyróżniają wśród innych,
- sprawdź, czy w pokoju Twojego dziecka jest coś, co mogłoby dać Ci informacje o motywach jego ucieczki lub o miejscu jego pobytu - możesz sprawdzić ostatnio odwiedzane przez Twoje dziecko strony internetowe, pocztę elektroniczną. Może to da Ci jakąś wskazówkę w poszukiwaniach,
- przygotuj listę kolegów i koleżanek swojego dziecka, postaraj się ustalić ich adresy lub numer telefonów,
- ustal miejsca, gdzie najczęściej Twoje dziecko spędza wolny czas.
Jeśli dziecko wróci do domu, poinformuj o tym najbliższą jednostkę Policji i odwołaj zaginięcie.
Pamiętaj, że powrót Twojego dziecka do domu to bardzo ważny moment. To, w jaki sposób przyjmiesz uciekiniera, będzie miało wpływ na to, czy nie będzie chciał uciec ponownie.
Pamiętaj, aby Twoje dziecko wiedziało, że zawsze może na Ciebie liczyć. Nawet jak coś "nabroi" to powinno wiedzieć, że może Tobie o wszystkim powiedzieć. Tym bardziej, jeśli spotka go jakaś krzywda. Zachęcamy do rozmów z naszymi pociechami. Powinniśmy wiedzieć, "co u nich słychać".
Co robić, a właściwie, czego nie robić, żeby dziecko nie chciało uciekać z domu. To jest pytanie warte konkretnej odpowiedzi. Ale konkretnej, a nie pitolenia tzw. "fachowców"
W tych czasach to chyba raczej nie robic nic I liczyc ze predko nie wroci, dzieci są zadrogie